Category: Blog

  • Een duty to act, maar hoe dan toch?

    Ik begin te tikken in een documentje met de voorlopige titel: ‘Hoe verbeteren we het klimaat NIET’. De woorden kies ik, omdat ik helaas moet concluderen dat dit stuk geen happy end kent. Wel heb ik drie manieren verzameld die in mijn ogen weinig zin hebben. Respectievelijk: de Nederlandse politiek, je eigen voetafdruk verkleinen en…

  • Small and big lessons from Perugia

    PERUGIA – Een verhaal in het Engels. Alle lezingen waren in die taal, ieder woord dat ik erover opschreef en vanuit daar dus ook veel van mijn gedachtes. Thursday  10.00 Building the future of investigative reporting: what is the responsibility of news leaders? “A lot of things happening in this world are because of investigative…

  • Het belang van journalistiek

    PERUGIA – De kern van journalistiek vind je op de meest verschrikkelijke plekken waar je journalist kan zijn. Verslaggevers in gebieden van oorlog en in landen waar journalistiek strafbaar is.  Waarom zijn pers en media soms overgoten door negativiteit, afschuw en afkeer? Sinds deze week besef ik me dat journalistiek in de westerse wereld een…

  • Ome Jaapie: het nieuwsfossiel

    TILBURG – “Misschien heb je spijt dat je hier nu zit, want dit nieuwsfossiel gaat even een bak ellende over jullie uitstrooien.” Aldus Jaap van Deurzen die ons over zijn lange carrière als verslaggever bij RTL komt vertellen. “Toen ik begon, waren jullie misschien net een idee van jullie ouders.”  Jaap startte bij RTL toen…

  • Out of guilt out of hope

    PERUGIA – Ik voel het recht niet om iets te schrijven. Iets te vertellen over de Gazastrook, over Palestina en de journalisten daar. Ik weet een beetje, maar ik heb me niet in alle honderden jaren oorlog over het gebied verdiept. Ook ken ik niemand die er vandaan komt of er verslag gelegd heeft. Die…

  • Journalistiek die de journalistiek voorbijgaat 

    PERUGIA – We krijgen een split second om de beslissing te maken. Eigenlijk voel ik de ruimte om te kiezen niet eens. Als een kudde schapen worden we richting de trap gedreven.  Een halve minuut eerder liepen de mensen die het moment voor de journalisten in Gaza organiseren, met A4’tjes rond. Een heldere boodschap.  #ProtectJournalists…

  • Ik geloof

    Niet heel specifiek. Niet in een boek vol regeltjes. Niet echt in rituelen of gebruiken. Niet in Jezus, Allah, Boeddha of God. Ik geloof in community. In Amerika ben ik een tijdje lid geweest van een kerk en een bijbelstudiegroep. Wekelijks praten over normen, waarden en het leven. Een boek vol verhalen en mooie lessen.…

  • MENS wat ben je mooi

    AMSTERDAM – “My Dutch is slecht”, begint Yussuf luchtig zijn verhaal. Sinds 2009 leeft hij in Nederland zonder geldige papieren. Somalië is zijn geboorteland. Een land in burgeroorlog met problematiek rondom kindsoldaten. Yussuf was en is activist. Hij sprak zich uit tegen kindsoldaten, maar dat maakte zijn situatie onveilig. “Mensen wilden me dood hebben.”  Hier werd…

  • Redenen voor hoop en schaamte

    DEN HAAG – Reasons for hope is NIET de zoveelste film die ons vertelt dat we de aarde verpest hebben en er geen planeet B bestaat. En dat vind ik bijzonder verfrissend. Vliegschaamte, vleesschaamte, kinderschaamte, bezorgschaamte, dieselschaamte, aircoschaamte… Generatie Klimaat groeit veelal op in huishoudens waar een trui aangetrokken wordt zodat de thermostaat naar beneden kan…

  • Die ene vraag

    FRANEKER – Er bestaan oneindig veel vragen. Simpele vragen, moeilijke vragen, universele vragen. Een aantal is makkelijk te beantwoorden en over anderen kan uren gediscussieerd worden. Op sommige vragen heeft iedereen altijd hetzelfde antwoord, anderen vraagstukken delen de wereld in tweeën. Soms hebben 8 miljard mensen 8 miljard verschillende antwoorden.   Welkom in mijn eigen bovenkamer.…

  • Camping weer-en-wind: de afsluitdijk 

    BREEZANDDIJK – Ik zit in de trein richting Den Haag HS als ik een groepje jongens hoor praten. We rijden over een grote brug. “Hey! De afsluitdijk!” zegt een van de jongens. Ik moet grinniken. Daar was ik gisteren nog en ik had hem kunnen melden dat hij daarvoor nog een erg groot stuk naar…

  • Weetjes over straaljagers

    LEEUWARDEN – Foto’s zijn verboden op een militair vliegveld. Een foto van een straaljager zou namelijk in de verkeerde handen (red. China/Rusland) kunnen komen en dat kan zeer onprettige gevolgen hebben. Dit is het eerste wat ik leer over de wereld van de luchthaven in Leeuwarden. Wordt die telefoon in mijn kontzak ineens een best…

  • Linksaf waar ik zo vaak rechtdoor fietste 

    EINDHOVEN – Ik sla linksaf waar ik normaal gesproken rechtdoor fiets. Een camera hoog in een paal, staat recht op mijn smoel gericht. Onzeker rij ik door. Het enorme landgoed van de Woenselse Poort is tegenwoordig een openbaar terrein, toch voelt het illegaal om hier in mijn eentje rond te fietsen.  Een heel stuk rechtdoor.…

  • Daar waar ieder kind met regenlaarzen en modderbroeken door autoband-huizen paradeert 

    Daar waar ieder kind met regenlaarzen en modderbroeken door autoband-huizen paradeert 

    OOSTERWOLD, ALMERE – “Gisteren kwam ik thuis van werk. De achterdeur stond open en mijn laptop lag op tafel. Dat kan hier gewoon, er is hier bijna geen criminaliteit. In onze vijver zitten vaak ijsvogels en reigers. En heel veel kikkers! In de lente is het hier net seksclub Annie!”  “Het is hier net seksclub…

  • HVAD Nationale Zorg-Autoriteit – Het Verhaal Achter De NZA 

    Hier volgt een deel van mijn belangrijkste gedachtes na een goede vier uur college over onder andere traumahelikopters, afko’s en hoogzwangere vrouwen.   UTRECHT – “Je vertelt ze (dertien Journalistiek studenten) dus eigenlijk dat ze onwijs belangrijk zijn als toezichthouder binnen het stelsel”, zegt Laurens van Wouwe, communicatieadviseur bij de Nederlandse Zorgautoriteit (NZA) na de presentatie…

  • Als je maar de goede (foute) kant op kijkt

    Gedachtes na de film “Zone of Interest” TILBURG – Stilte. Iets komt regelrecht het hart in. Maar wat, dat is me niet direct duidelijk. Anderhalf uur lang hebben we een doodsimpel verhaal bekeken. Een vader en een moeder met een groot gezin – vijf kinderen. Vader werkt hard, moeder zorgt trots voor haar kinderen, en…

  • Is Jan van Tienen journalist?

    Jan van Tienen is heemkundige. Heemkunde wordt door hem ook wel omwegjournalistiek genoemd. Heemkunde wordt door mij ook wel onbenullig en tijdsverspilling genoemd. Jan van Tienen gebruikt het woord ‘fascinatie’ graag en veel. Zelf is Jan van Tienen niet zo onwijs fascinerend, wat het dan toch weer bijna fascinerend maakt. Geen zorgen, dit stuk wordt…

  • Hard gezocht, niks gevonden

    ROTTERDAM – ‘Ik vind even helemaal niks’, is de gedachte die eerst in de pauze en later na het slotapplaus door mijn hoofd heen gaat. Die middag krijg ik tijdens een lezing nog lichtelijk van de docent op mijn kop dat ik te snel mijn mening klaar heb, maar nu denk ik – onbewust –…

  • Gedachten na “Veranderen: Methode”

    Het enige waar ik bij deze man respect voor heb, is dat hij de kracht heeft gevonden om zijn verhaal op te schrijven. Meerdere keren noteert hij achter een passage de woorden [veroordeel me niet]. Het is als het verzoek niet aan de roze olifant te denken. Natuurlijk denk je daar dan wel aan, net…

  • Interesse, inspiratie en Johan Kaas uit Amsterdam

    AMSTERDAM – Ik vind zo onwijs veel interessant. Most Interesting Person klinkt onmogelijk in mijn oren. Als journalist vind ik werkelijk alles en iedereen fascinerend. Dit zadelt me op met een onmogelijk lang ‘to ever make a story about’ – lijstje in mijn telefoon. Het leger in Zwitserland; Third Culture kinderen; een leven even na…

  • Mindset ‘hippie’ vast op onbewoond eiland

    TILBURG – Na precies een uur ben ik compleet klaar met de discussie. Twaalf jongeren van begin twintig laten in een eindeloze discussie bijna alle hedendaagse problemen van de maatschappij zien. De vraag: wij spoelen met zijn allen aan op een onbewoond eiland; met welk systeem gaan we dit avontuur aan? Eigendom, veiligheid, vertrouwen en…

  • Vissenbloed, mekkerende schapen, ‘I will survive’ en andere prikkels

    Vissenbloed, mekkerende schapen, ‘I will survive’ en andere prikkels

    AMSTERDAM – “Het is een beetje eng, ik weet niet of je daar tegen kan”, vertelt een oudere vrouw achter de balie me terwijl ze opkijkt uit haar boek en mijn ticket scant. Fantastisch. Moest ik hier echt in mijn eentje naartoe komen? Ik verdwijn achter een donkere deur in een donkere ruimte. De beveiliging…